Door de trage overstap naar een digitale wereld presteert de bouwsector ondermaats wat betreft kwaliteit en productiviteit in verhouding tot investeringsgroei. Investeringen in infrastructuur nemen snel toe (in de komende 15 jaar wordt een verdubbeling verwacht) maar verrassend genoeg blijft men traditionele methodes en processen gebruiken.
Het werk wordt nog altijd manueel, ter plaatse en meestal ouderwets uitgevoerd, zodat de productiviteit sinds de jaren 90 afneemt.
Volgens een onderzoek door McKinsey Global Institute zal de wereldwijde investering in bouw en infrastructuur tegen 2030 zo’n $ 57 biljoen bedragen (McKinsey, 2013). De sector investeert echter nauwelijks in onderzoek en ontwikkeling (amper 1% van zijn inkomsten).
Er zijn specifiek voor deze sector softwareoplossingen ontwikkeld, maar minder dan 1% van de inkomsten van de sector wordt daaraan besteed.
Vertragingen en meeruitgaven
Traditionele bouwpraktijken kunnen kostelijk en ondoeltreffend zijn. In de praktijk slaagt de sector er niet in om grote projecten tijdig af te leveren en met naleving van budget en specificaties. In een apart onderzoek werd gerapporteerd dat 98% van deze projecten de kostenramingen met meer dan 30% overschreden, terwijl 77% minstens 40% te laat waren (McKinsey, 2015).
Grote projecten hebben minstens 20% meer tijd nodig om afgewerkt te geraken en gaan tot 80% over het budget (McKinsey, 2016). De sector lijkt niet gehaast voor de broodnodige overstap naar nieuwe technologie en laat dus financiële opbrengsten voor aannemers zomaar liggen.
Een belangrijke vaststelling is dat de sector niet op lange termijn denkt, ook al is de bouw per definitie een langetermijnverhaal. Deze mindset leidt tot bedenkelijke productiviteit en tot extra kosten. Het gaat om ernstige en systemische kwesties die men “normaal” vindt. De arbeidsproductiviteit hinkt achterop tegenover de globale economische productiviteit.
Er werden enkele belangrijke factoren van deze bouwproblemen geïdentificeerd, namelijk:
- Slechte organisatiestructuur
De wijze waarop men binnen het bouwprojectbeheer beslissingen neemt en waarop procurementprocessen verlopen, voldoet niet voor de huidige schaal- en snelheidsbehoeften. - Gebrekkige communicatie
Het ontbreken van een centraal datasysteem leidt tot vertraging en inconsistentie in rapport- en informatiedeling. Zo hebben eigenaars, aannemers en onderaannemers op geen enkel moment hetzelfde beeld over de projecttoestand. - Zwak prestatiebeheer
Wijzigingen onderweg, ontoereikende communicatie en gebrek aan toerekenbaarheid leiden tot een opstapeling van onopgeloste kwesties. - Niet-universaliteit van informatie
Wanneer het ene team werk overdraagt aan het volgende team, voor het volgende proces, en wanneer een probleem opduikt uit het vorige proces, kan de bouwprojectmanager het best moeilijk krijgen een oplossing te vinden. Een voorbeeld: het procurementteam legt complexe contracten vast en als dan midden in het bouwproces een probleem opduikt met die contracten, mag het bouwprojectmanagement de knoop ontwarren. - Hiaten in connectie
Planning omvat heel wat aspecten, van voorbereiding op topniveau tot dagelijkse taken. Als het werk een dag niet conform de doelstelling vordert, moet dit worden gemeld aan de planners, maar dit wordt vaak verzuimd. Dit systeem is gedoemd tot vertragingen door gebrek aan realtime updating van taakprioriteiten. - Gebrekkige kortetermijncalculatie
Een andere kwestie is dat bouwbedrijven goed zijn in planning en prognose voor 3 maanden, maar er niet in slagen het werk voor komende week of 2 weken te identificeren en te berekenen. Dit leidt vaak tot vertragingen door onbeschikbaarheid van een uitrusting of materialen. - Onaangepast risicobeheer
Managers en aannemers in de bouw kijken meestal naar langetermijnrisico’s van planning, ontwerp, constructie, activiteit en onderhoud. Meestal wordt geen rekening gehouden met risico’s die gewoon op het werk opduiken. Kleine constructieproblemen kunnen een sneeuwbaleffect hebben en via aarzeling in beslissingname leiden tot enorme vertraging t.o.v. de planning. - Beperkte nieuwe vaardigheden
Een ander cultureel probleem in de bouw is dat bouwbedrijven de neiging hebben om te blijven werken met mensen en teams die ze van eerdere projecten kennen, en hierdoor geen firma’s en mensen inschakelen met meer geschikte vaardigheden voor de job.
Veiligheidskwesties
Nog een ander aspect om rekening mee te houden is de aanpak van het veiligheidsbeleid. Arbeidsongevallen kunnen het projectschema een week of zelfs meer achterstand opleveren en meeruitgaven eisen om de gevolgen te compenseren. Investeren in solide programma’s voor veiligheidsbeheer leidt sowieso tot lagere kwetsuurcijfers, minder overschrijding van planning en budget en uiteindelijk tot betere investeringsopbrengst en een betere bedrijfsreputatie.
De integratie van technologie in de sector (zoals documentering van veiligheidskwesties) via BIM (building information modelling), prefabricering en modularisering hebben positieve weerslag op veiligheidsresultaten van bedrijven die dit toepassen (McGraw Hill Construction, 2013).
Het grotere plaatje
Betere “elementaire” vaardigheden in projectbeheer is de sleutel met het grootste potentieel voor minder bouwproblemen en betere bouwprestaties (McKinsey, 2015). Transparantie en realtime samenwerking creëren een continue workflow, en in een transparante omgeving vindt men sneller en vlotter oplossingen voor onverwachte situaties.
Efficiënte en effectieve tracering, naast openheid voor onverwachte situaties, stellen het bouwteam in staat te anticiperen op kleine veranderingen en zich gepast hierop in te stellen en aan te passen.
Met transparantie, realtime data en tracering wordt een proces van orderwijziging ingezet met amper vertraging door discussies tijdens het bouwen. Het resultaat is minder inactieve tijd en een uiterst veelbelovende oplossing tot verbetering van productiviteit op de bouwsite.
De integratie van technologie in de werkbenadering speelt beslist een enorme rol tot verbetering van de bouwproductiviteit. Vergeet echter niet dat dit slechts een tool blijft. Strategisch gebruik ervan ter verbetering van projectbeheer is de grotere uitdaging. Betere prestaties en productiviteit leidt naar betere financiële opbrengsten, maar het gaat hier om een nog groter plaatje.
De start van een trend naar een gezonde en productieve bouwsector komt ten goede aan de hele wereld!
Een geüpdatet opiniestuk over de trage leveringspraktijken van de bouwsector bespreekt hoe de aanvaarding van nieuwe ideeën de problemen zou kunnen oplossen. Om uw bouwproductiviteit verder te verbeteren, kunt u een gratis ebook downloaden.